In de midzomernacht vieren we de langste dag, vieren we het licht, in het bijzonder het zonlicht. Nu de zon haar meest noordelijke positie heeft bereikt zullen de dagen weer korter worden tot aan de langste nacht.
Het zonlicht werd en wordt in de meeste culturen geëerd als symbool van eenheid. Het alchemistisch teken voor de zon is een grote cirkel met een kleine zwarte stip in het midden. De zwarte stip staat voor het eindige dat wordt omgeven door het oneindige. Tegelijkertijd kan het oneindige zich manifesteren door het bestaan van het eindige. In deze onderlinge relatie wordt eenheid geboren. Zijn wij als mens de zwarte stip? Ja, wij zijn eindig net als de symbolische zwarte stip. Maar wij worden omgeven door oneindigheid. Dat maakt ons tot dragers van het zonne-symbool. Wij zijn als mens één.
Eenheid is in het dagelijks leven meestal ver te zoeken. Ik ben vaker onzeker, gefrustreerd of juist heel gelukkig dan dat ik mij één voel. Hoe kan ik die eenheid in mijzelf tot werkelijkheid maken? Dit is de oefening die ik mezelf geef:
Realiseer je dat noch het eindige noch het oneindige op zichzelf staat, maar dat er een leven scheppende verbinding tussen hen bestaat. Begin daarom het (zon)licht in je leven te herkennen; het zit in het eten dat je eet, in het licht waarbij je werkt, in de vezels van je kleren, in de lucht die je inademt, in de mensen die je ontmoet. Zonlicht zit verweven in alles en wordt zo deel van ons. Wees ontvankelijk voor het licht, koester het en deel het met de mensen om je heen, want de eigenschap van het licht is dat het verbindt. En daar waar oprechte verbinding bestaat is eenheid.
